กลัวทุกสิ่งที่เข้ามา กลัวชีวิตที่เปลี่ยนไป กลัวเรื่องแย่ๆ ทำไงดีคะ

ตอนนี้เรารู้สึกเหมือนคนบ้าเลยค่ะ อยู่ดีๆเราก็กลัวทุกอย่าง คือก่อนหน้านี้เราเรียนจบละหยุดไป2ปี ตอนนี้ทำงานมาได้7เดือน ช่วงที่ทำงานแรกๆเราก็กลัวทุกอย่าง กลัวงาน กลัวเข้ากับเพื่อนร่วมงานไม่ได้ แต่ตอนนี้ลงตัวมากค่ะ เพื่อนร่วมงานกลุ่มเรานิสัยดีมาก สนุก ไม่มีปัญหาอะไรกัน แต่เรากลับเป็นคนที่ต้านทุกสิ่งประมาณว่าต่อให้รักแค่ไหนแต่ก็อยากให้อยู่แค่การทำงาน เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงก็ไม่แปลกอะไร เราเป็นคนติดบ้านมากชอบอยู่บ้าน คือแค่อยู่บ้านก็มีความสุขมากๆแล้วค่ะ แต่ไม่กี่วันมานี้งานเราเยอะมากต้องเลิกงานมืดตลอดซึ่งตอนแรกการทำงานดึกเราก็โอเคได้เงินค่าโอไปแต่ทำบางวันจริงๆ แต่ตอนนี้เรากลับกลายเป็นว่าอยากกลับบ้าน เราคิดถึงบ้านคิดถึงแมวคิดถึงชีวิตตอนที่เลิกงานตรงเวลาแล้วกลับไปนอนสบายๆ บางวันถึงกลับร้องไห้ออกมาเพราะไม่อยากทำโอ คิดถึงพ่อแม่ เราไม่มีปัญหาอะไรกับการทำงานเลยนะคะ เราควรทำไงดี เรากลัวทุกอย่าง กลัวการเปลี่ยนแปลง กลัวชีวิตที่มันแปลกไป กลัวการอยู่ข้างนอกนานๆ เราเป็นมาตั้งนานแล้วนะแบบนี้ ทุกอย่างที่เข้ามาในชีวิตเราตอนนี้กลายเป็นว่ามันทำให้เราจิตใจแย่ลงไปทุกวัน เราคิดเสมอว่าต่อไปเราจะอยู่ยังไง ถ้าวันหนึ่งเราไม่ได้อยู่กับครอบครัว ถ้าวันหนึ่งเราต้องไปอยู่ที่อื่นจนบางครั้งเราเคยคิดว่าตายไปก็ดีจะได้ไม่ต้องคอยรับรุ้อะไรแย่ๆอีก เราอ่อนแอมาก อีกอย่างหนึ่งค่ะพ่อแม่เราจะเลี้ยงเราแบบปิดๆคือไม่ยอมให้ไปค้างที่ไหนเลย ห้ามกลับดึก ไปไหนโทรเช็คตลอดเลยทำให้เราไม่ชอบออกไปเที่ยวไหน เวลาไปจะชอบไปคนเดียวตลอด เพื่อนเราน้อยมาก เราไม่ชอบคนแปลกหน้า ไม่ชอบคนเยอะๆไม่ชอบคุยกับคนที่ไม่สนิท เคยมีความคิดอยากลาออกตลอดแต่ก็ทำไม่ได้แต่ตัวเองก็ใจพังไปทุกวัน ทำอย่างไรดีคะ